ខេមរៈ

ពីWiktionary

ខេម៉ៈរ៉ៈ ( ន. ) ខ្មែរ; (ពាក្យ​នេះ​មាន​ទំនង​ជា​បាលី​ភាសា​ដែល​ប្រែ​ថា “មនុស្ស​មាន​សេចក្ដី​ក្សេម” មក​អំពី​វិគ្គហៈ​ថា “ខេមំ យស្ស អត្ថីតិ ខេមរោ” ឬ ជា​ពហុវចនៈ​ថា “ខេមំ យេសមត្ថីតិ ខេមរា”; ប៉ុន្តែ​នឹង​ពោល​ឲ្យ​ប្រាកដ​ថា បាន​ជា​ហៅ “ខេមរៈ​ៗ” នោះ ពី​ព្រោះ​ប្រែ​ថា មាន​សេចក្ដី​ក្សេម ដូច្នេះ​ក៏អាច​ដឹង​ប្រាកដ​ពុំ​បាន ព្រោះ​ក្នុង​សិលា​ចារឹក​បុរាណ សរសេរ “ក្មែរ ” ក៏​មាន ។