ខៃ
( កិ. ) ទម្លុះ, ធ្វើឲ្យធ្លុះដោយដែកកណ្ដារ : ខៃសាច់ឈើឲ្យធ្លុះ ។
( កិ. ) ជម្រាលពាក្យ ឬ ពន្យល់ថែមដើម្បីបញ្ជាក់សេចក្ដី ដែលជ្រៅឲ្យរាក់ ឲ្យច្បាស់ឡើងទៀត ដោយប្រើពាក្យជម្រាលបន្តថា គឺ ឬ គឺថា : ត្រូវ គឺមិនខុស គឺថាឥតមោះហ្មង ។ ខៃសេចក្ដី, ខៃបទ, គឺខៃសេចក្ដី ឬ បទឲ្យកាន់តែច្បាស់ឡើង ។
( គុ. ) ដែលម៉ដ្ឋផង់, ថ្លាស្អាត, រលោងរលីង, ផូរផង់ : សាច់សំពត់ម៉ដ្ឋខៃ, សាច់នាងកញ្ញានេះម៉ដ្ឋខៃល្អណាស់ ។