ខ្វាច់
( ឧ. ) សូរឮដោយស្ដោះទឹកមាត់, ដោយខ្ទាតទឹក, ខ្ទាតភក់ដែលធ្លាក់ចុះ ឬ ខ្ទាតចេញពីរន្ធ, ពីប្រហោង : ស្ដោះទឹកមាត់ខ្វាច់, ខ្ទាតភក់ខ្វាច់, ខ្ទាតទឹកខ្វាច់ ។
( ឧ. ) សូរឮដោយស្ដោះទឹកមាត់, ដោយខ្ទាតទឹក, ខ្ទាតភក់ដែលធ្លាក់ចុះ ឬ ខ្ទាតចេញពីរន្ធ, ពីប្រហោង : ស្ដោះទឹកមាត់ខ្វាច់, ខ្ទាតភក់ខ្វាច់, ខ្ទាតទឹកខ្វាច់ ។