គតិបណ្ឌិត
(ទស្សនវិជ្ជា, ពុទ្ធសាសនា)បា. ( ន. ) គតិរបស់បណ្ឌិត, អធ្យាស្រ័យ ឬ ប្រាជ្ញាញាណរបស់អ្នកប្រាជ្ញ ។ អធ្យាស្រ័យល្អ ឬ សុភវិនិច្ឆ័យរបស់មនុស្សដើលកើតចេញពីសមត្ថភាពនៃការប្រើប្រាស់បញ្ញាញាណ បទពិសោធ និង ពុទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្ត និង ការវិនិច្ឆ័យឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។