គរុ

បា.; សំ. ( គុ. ) (គុរុ) ធ្ងន់, យូរ ។ ន. អក្សរ​ដែល​មាន​សំឡេង​ធ្ងន់​យូរ ។ ន. គ្រូ ។ ពាក្យ​ផ្ទុយ លហុ ។