ឃ្នង
( ន. ) មេទទឹងគងសង្កត់ក្បាលបង្គោលក្រោល, បង្គោលរបង : ឃ្នងក្រោលក្របី ។
( គុ. ) ព្រហើន, ច្រឡើសខុសច្បាប់, ទ្រនង់ : មនុស្សឃ្នង, ឃ្នើសឃ្នង ។ ន. ដំណើរប្រព្រឹត្តិល្មើស, ច្រឡើសគងលើច្បាប់ : សេចក្ដីឃ្នង (ម. ព. ឃ្នើសឃ្នង ផង) ។
( ន. ) មេទទឹងគងសង្កត់ក្បាលបង្គោលក្រោល, បង្គោលរបង : ឃ្នងក្រោលក្របី ។
( គុ. ) ព្រហើន, ច្រឡើសខុសច្បាប់, ទ្រនង់ : មនុស្សឃ្នង, ឃ្នើសឃ្នង ។ ន. ដំណើរប្រព្រឹត្តិល្មើស, ច្រឡើសគងលើច្បាប់ : សេចក្ដីឃ្នង (ម. ព. ឃ្នើសឃ្នង ផង) ។