ចាំតែ

( និ. ) បម្រុង​តែ, រង​ចាំ​តែ, ប្រុង​ចាំ​តែ : វា​ឥត​ជួយ​ធ្វើ​អ្វី​ទេ, ចាំ​តែ​ឆ្អិន​ស៊ី​ៗ (ឆ្អិន​ស៊ី​ឆ្អិន​ស៊ី) រាល់​តែ​ពេល; រង់​ចាំ​វា​បន្ដិច​ទៅ, ចាំ​តែ​វា​មក​ដល់ យើង​ន្អាល​នឹង​ទៅ; វា​ឥត​ដឹង​អី​ទេ អាង​តែ​មាន​មាត់ ចាំ​តែ​ស្ដី​ថា​ឲ្យ​គេ ។ល។