ចោរ

ពីWiktionary

ចោ សំ.; បា. ( ន. ) (ចៅរ) ជន​អ្នក​លួច​គេ, ល្មួច : ចោរ​ឆក់ ចោរ​អ្នក​ឆក់​ទ្រព្យ​គេ ។ ចោរ​ប្លន់ ចោរ​អ្នក​ប្លន់​គេ ។ ចោរ​ព្រៃ ចោរ​ដែល​វេលា​ថ្ងៃ​ពួន​នៅ​តែ​ក្នុង​ព្រៃ វេលា​យប់​ចេញ​លួច ឬ​ប្លន់​គេ (ច្រើន​តែ​ចោរ​ប្លន់) : ចោរ​ព្រៃ​មាន​ចោរ​ស្រុក​ជា​រនុក ជា​អ្នក​ឲ្យ​ការណ៍ ទើប​អាច​លួច​ឬ​ប្លន់​អ្នក​ស្រុក​បាន, ដូច​មនុស្ស​កាច ឬ​មនុស្ស​ខូច​ដែរ បើ​គ្មាន​គ្នីគ្នា​ចូល​ដៃ សម​គំនិត​កាន់​ជើង​ទេ ក៏​កាច​ខូច​ពុំ​កើត​ឡើយ ។ គុ. ស្រ្តី​ដែល​ខូច​លួច​ក្បត់​ចិត្ត​ប្ដី​​ជា​ចោរ​លួច​ទ្រព្យ​គេ ហៅ​ថា ចោរី ។ល។