ចំ
( កិ. វិ. ) ត្រូវត្រង់មិនល្អៀង : ដាក់ចំ, ចោទចំ, ហៅចំឈ្មោះ ។ ចំហើយ និ. ពុំសមសោះឡើយ : ចំហើយបងឯង, ពុំគួរបើរត់ចោលគ្នាសោះ !
( កិ. ) ដេរស្រោបរឹមកុំឲ្យរបោច : ចំជាយកន្ទេល ។
( កិ. វិ. ) ត្រូវត្រង់មិនល្អៀង : ដាក់ចំ, ចោទចំ, ហៅចំឈ្មោះ ។ ចំហើយ និ. ពុំសមសោះឡើយ : ចំហើយបងឯង, ពុំគួរបើរត់ចោលគ្នាសោះ !
( កិ. ) ដេរស្រោបរឹមកុំឲ្យរបោច : ចំជាយកន្ទេល ។