ចំបាប់

ពីWiktionary

( ន. ) អាការ​ដែល​មនុស្ស​ពីរ​នាក់​ឬ​ច្រើន​នាក់​ចាប់​គ្នា​បោក​ផ្ដួល : លេង​ចំបាប់ ។ កិ. ចំបាប់​គ្នា គឺ​ប្រចាប់​គ្នា​បោក ឬ​ផ្ដួល​ដោយ​ស្នៀត ឬ​កម្លាំង ។