ច្រត់

ពីWiktionary

( កិ. ) សង្កត់​ដោយ​ដៃ ឬ​ដោយ​ឈើ​ច្រត់ : ច្រត់​ដៃ, អង្គុយ​ច្រត់​ដៃ ។ កាត់​ផ្ដាច់​ដោយ​ចប​ជីក : ច្រត់​ទំពាំង ។

( ន. ) ប្រដាប់​ធ្វើ​ដោយ​ឈើ​មាន​ចម្ពាម​ដែក ឬ​ស្ពាន់​សម្រាប់​ច្រត់​ដើរ ជា​គ្រឿង​បរិ​ក្ខារ​របស់​អ្នក​បួស (ប្រើ​តាម​ការ​គួរ) : ដើរ​កាន់​ច្រត់ (ម. ព. ឈើ​ច្រត់) ។