ឆាយ
( កិ. ) ទាត់កកាយឲ្យរាយ, ឲ្យរាប, ឲ្យស្មើ : ឆាយដី, ឆាយសំរាម ។
សំ. បា. ( ន. ) (ឆាយា “ស្រមោល, ម្លប់; រូប; លំអ...”) ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យ ឆើត, ឆោម ឲ្យមានសេចក្តីប្លែកជាងប្រក្រតី : ឆើតឆាយ គឺល្អប្រពៃ, ថ្លៃថ្លា (ម. ព. ឆើត ផង) ។ ឆោមឆាយ គឺមានរូបស្រៀវស្រស់, ល្អប្រពៃ (ម. ព. ឆោម ផង) ។