ជនក

ពីWiktionary

ជៈនៈកៈ ឬ ជៈនក់ សំ. បា. ( ន. ) បុរស​អ្នក​បង្កើត​កូន (បិតា); ច្រើន​ប្រើ​ជា​រាជ​សព្ទ : ព្រះ​ជនក, សម្ដេច​ព្រះ​ជនក ។ ឈ្មោះ​រឿង​ជាតក​មួយ​ក្នុង​មហា​ជាតក​ទាំង ១០ (ម. ព. ជាតក ផង) ។