ជា
( ន. ) ឈ្មោះពស់មួយប្រភេទមានពិសខ្លាំង; កាលនៅតូចហៅ ពស់ជា, លុះធំទ្រើសបន្តិចឡើង ហៅ ពស់ក្រាយ, ដល់ធំអស់ទំហំ ហៅ ពស់រំចេក ។
( គុ. ) ស្រួល; ល្អ; សុខ; សប្បាយ; រួចពីឈឺ, ងើបពីឈឺ ។ វិ. ពាក្យសម្រាប់និយាយចង្អុលនាមសព្ទឲ្យដាច់សេចក្ដីដោយឡែក : វិជ្ជាជាទ្រព្យដ៏ប្រសើរក្នុងលោក, ឈ្មោះនេះជាមនុស្សស្លូតត្រង់ ... ។
( ន. ឬ គុ. ) ដែលទីទៃពីនៅកំដរទ្រព្យគេ : មនុស្សអ្នកជា, បានរួចខ្លួនជាអ្នកជា (ម. ព. អត្តាធីន, អបរាធីន និង អនត្តាធីន, បរាធីន, ទាស, ទាសី ផង) ។