ជាល
សំ. បា. ( ន. ) (“បណ្ដាញ, សំណាញ់; បង្អួច...”) ប្រដាប់ត្បាញដោយបន្ទោះមានក្រឡាប្រហោងសណ្ឋានក្រឡាសំណាញ់ : ពោតមួយជាល ។
( ន. ) ឈ្មោះនំមួយប្រភេទ ច្រើនធ្វើពីម្សៅដំណើបលាយស្ករដាក់ក្នុងជាលតូចៗ ដែលទ្រាប់ស្លឹកចេកនៅបាត និងនៅរង្វង់ជុំវិញជាល ចម្អិនដោយចំហុយ : គេអាចទុកនំជាលបានយូរថ្ងៃ ។