ជិត
( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ដែលទីទៃពីឆ្ងាយ គឺ ទៀប, ក្បែរ, ខាងគ្នា; ដែលទៅមកឆាប់ដល់ : ផ្លូវនុះជិតដែរទេ ។
( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ដែលមានសាច់ហាប់ស្និទ្ធជិត; ដែលគ្មានចន្លោះធ្លុះធ្លាយ, គ្មានប្រហោង គ្មានច្រកចេញចូល : ពាងនេះមានសាច់ជិតល្អណាស់ មិនលេចទឹកទេ; ផ្លូវនេះត្រូវធ្វើរបងបិទរាំងឲ្យជិត កុំឲ្យគេដើរចេញចូលទៀត ។