ជៀវ
( កិ. វិ. ) ទ្រហឹង, អឺងអាប់ដោយសម្ដីមនុស្សឬសត្វស្លាបច្រើន : ស្រែកជៀវ, សត្វស្លាបស្រែកជៀវ ។ ជៀជុំ ដែលជុំគ្នានិយាយឬស្រែកជៀវ ។
( កិ. វិ. ) ទ្រហឹង, អឺងអាប់ដោយសម្ដីមនុស្សឬសត្វស្លាបច្រើន : ស្រែកជៀវ, សត្វស្លាបស្រែកជៀវ ។ ជៀជុំ ដែលជុំគ្នានិយាយឬស្រែកជៀវ ។