ជះ

ពីWiktionary
  1. ( កិ. ) បាច​ចោល​ដោយ​ប្រដាប់​មាន​ភាជន៍, ផ្តិល​ជាដើម : ដើរ​ក្បែរ​ផ្ទះ​ គេ​ជះ​ទឹក​មក ត្រូវ​ខ្លួន​ជោក ។
  2. ភូមិនៃឃុំព្រះដំរី