ឈូស

សំ. ( កិ. ) (ឈូឞ “បៀតបៀន, ពិឃាត, ប្រហារ”) ចាំង ជម្រះ​ដោយ​ដែក​ឈូស : ឈូស​ឈើ ។ ចូក​កំសុល​នឹង​ជើង : យក​ជើង​ឈូស​ដី ។ ន. គ្រឿង​ដែក​មាន​ផ្លែ​មាន​ស្នូក សម្រាប់​ឈូស : ផ្លែ​ដែក​ឈូស, ស្នូក​ដែក​ឈូស, សំលៀង​ដែក​ឈូស ។