ញៀតស្បាត
( គុ. ) ដែលញឹកជ្រៀតជុកជិតដោយស្មៅឬស្បូវនិងឈើតូចៗ : ព្រៃញៀតស្បាត ។ ហៅថា ញៀតញឹក ក៏បាន; ចួនណាហៅត្រឹមតែ ញៀត ក៏បាន : ព្រៃនុ៎ះញៀតក្រាស់ណាស់ ។ ប្រើជា ន. ក៏មាន : ទីនោះមានសុទ្ធតែញៀតស្បាតមិនអាចចូលទៅបានដោយងាយទេ ។ អ្នកស្រុកខ្លះនិយាយថា ញាតស្បាត (គួរប្រើ ញៀតស្បាត វិញ) ។