ញៀន

ពីWiktionary

( កិ. ) ជាប់​ចិត្ត​ដោយ​មាន​ចំណង់ អត់​មិន​បាន​ដោយ​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត, ធ្លាប់​ជក់, ធ្លាប់​ស៊ី លុះ​ដល់​កំណត់, ដល់​វេលា​ដែល​ធ្លាប់ ក៏​បណ្ដាល​ឲ្យ​នឹក​ចង់​អត់​មិន​បាន​ឬ​ក៏​ទៅ​ជា​ធ្វើ​ទុក្ខ​មិន​ស្រួល​ខ្លួន : ញៀន​មើល​ល្បែង, ញៀន​អាភៀន ។