ដាប់
( កិ. ) ធ្វើឲ្យមុត, ឲ្យដាច់, ឲ្យធ្លុះ ដោយពន្លាក ឬដោយខ្វិត មានអន្លូងសំពង : ដាប់ឈើ, ដាប់សសរផ្ទះ, ដាប់ថ្ម ។ ព. ប្រ. បន្ទោស, ស្ដីឲ្យម៉ាំងៗ គួរឲ្យសង្កៀរចិត្ត : ម្សិលមិញ, លោកដាប់ខ្ញុំនៅមុខភ្ញៀវ ។
( កិ. ) ធ្វើឲ្យមុត, ឲ្យដាច់, ឲ្យធ្លុះ ដោយពន្លាក ឬដោយខ្វិត មានអន្លូងសំពង : ដាប់ឈើ, ដាប់សសរផ្ទះ, ដាប់ថ្ម ។ ព. ប្រ. បន្ទោស, ស្ដីឲ្យម៉ាំងៗ គួរឲ្យសង្កៀរចិត្ត : ម្សិលមិញ, លោកដាប់ខ្ញុំនៅមុខភ្ញៀវ ។