ដាប់

ពីWiktionary

( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​មុត, ឲ្យ​ដាច់, ឲ្យ​ធ្លុះ ដោយ​ពន្លាក ឬ​ដោយ​ខ្វិត មាន​អន្លូង​សំពង : ដាប់​ឈើ, ដាប់​សសរ​ផ្ទះ, ដាប់​ថ្ម ។ ព. ប្រ. បន្ទោស, ស្ដី​ឲ្យ​ម៉ាំង​ៗ គួរ​ឲ្យ​សង្កៀរ​ចិត្ត : ម្សិលមិញ, លោក​ដាប់​ខ្ញុំ​នៅ​មុខ​ភ្ញៀវ ។