ដាល់

( កិ. ) វាយ​តប់​គ្នា​ផ្ទាល់​នឹង​ដៃ​ក្ដាប់ ។ បុក, បុក​រុក ដូច​គេ​តប់; កម្រើក​ខ្លាំង​ខុស​ពី​ប្រក្រតី : ជីពចរ​គាត់​កាន់​តែ​ដាល់​ខ្លាំង​ហើយ ។