ដុន

( គុ. ) ដែល​ទន់, ថយ, ទន់​ទាប​ជាង​គេ ។ ដុនដាប ឬ ដាបដុន ដែល​ទន់​ថយ, ទន់ទាប ដាប​ណាស់ : មនុស្ស​ដុនដាប ។