ដួង
( ន. ) ដង្កូវពួកមួយ ច្រើនកើតក្នុងឈើពុក, ក្នុងដីធូរសើម ដែលមានជីខ្លាំង, ក្នុងដើមវល្លិមានវល្លិខ្ញែរជាដើម ...។ ឈ្មោះប្រាក់សម្រាប់ចាយមួយបែប មានរូបសណ្ឋានស្រដៀងនឹងរូបដង្កូវដួង, មានប្រើតែពីក្នុងសម័យបុរាណ : ប្រាក់ដួង ។ អ្វីៗ ដែលមានរូបសណ្ឋានមូលភ្លឺ, រុងរឿង : ដួងព្រះអាទិត្យ, ដួងព្រះចន្ទ្រ ឬ ដួងខែ, ដួងតារា ឬ ដួងផ្កាយ, ដួងត្រា ។ ដួងចិត្ត ឬ ដួងចៃ (ស. ចៃ “ចិត្ត”) ហទយវត្ថុ, តួចិត្ត (ចិត្ត ១ដួង គឺតួចិត្ត មួយដែលកើតឡើង) ។ ដួងជីវន្ត, ដួងជីវា, ឬ ដួងជីវ៉ា, ដួងជីវិត, ដួងជីវិន តួជីវិត; ពាក្យហៅស្រ្តីជាគូស្នេហា ស្រឡាញ់ស្មើជីវិត (ម. ព. ជីវន្ត, ជីវិត, ជីវិន ផង) ។ ដួងវិញ្ញាណ តួវិញ្ញាណ ។ ដួងសមរ ពាក្យហៅស្ត្រីជាគូកម្សត់ដែលរួមស្លាប់រស់ជាមួយគ្នា; ហៅក្លាយតាមសៀមថា ដួងសម៉ន ក៏មានខ្លះ (ម. ព. សមរ ផង) ។