ឋិត

បា.; សំ. ( កិ. ) (ស្ថិត) តម្កល់, តាំង, តាំង​នៅ, នៅ, ឈរ ... (ពាក្យ​ខ្ពស់​ច្រើន​ប្រើ ស្ថិត ជាង ឋិត) : ព្រះ​មហា​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​មហា​ប្រាសាទ (ម. ព. សណ្ឋិត ទៀត​ផង) ។