តថាគត

ពីWiktionary

តៈថាគត់ សំ. បា. ( ន. ) ព្រះ​នាម​វិសេស​នៃ​ព្រះ​សព្វញ្ញុពុទ្ធ​គ្រប់​ព្រះ​អង្គ : ព្រះ​តថាគត, ព្រះ​តថាគត​ទាំងឡាយ ។ល។ ប្រើ​ជា​បុរិស​សព្វនាម​ផ្ទាល់​ព្រះ​អង្គ ជា​ជំនួស​ពាក្យ​ថា “ខ្ញុំ, អញ ”ក៏​បាន : ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ, អញ​តថាគត នឹង​សំដែង​ធម៌ ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា... ។