តម្កល់
( កិ. ) ទ្រឲ្យខ្ពស់ផុតពីទីប្រក្រតី, ថ្កល់លើអ្វីៗ, តាំង : តម្កល់គ្រឿងសក្ការបូជា ។ តម្កល់ចិត្ត គឺតាំងចិត្តឲ្យនឹង ។
( កិ. ) ទ្រឲ្យខ្ពស់ផុតពីទីប្រក្រតី, ថ្កល់លើអ្វីៗ, តាំង : តម្កល់គ្រឿងសក្ការបូជា ។ តម្កល់ចិត្ត គឺតាំងចិត្តឲ្យនឹង ។