តាលុជៈ

ពីWiktionary

--ជៈ បា. ( ន. ) (តាលុជ) សំឡេង​ដែល​កើត​ត្រង់​ពិតាន គឺ​សំឡេង​ដែល​ខ្ទប់​ត្រង់​ក្រអូម​មាត់ លាន់​ចេញ​មក; អក្សរ ៧ តួ​គឺ ឥ ឦ ច ឆ ជ ឈ ញ និង​អក្សរ ២ តួ ទៀត​គឺ យ ឝ រួម​ជា ៩ តួ​នេះ​ជា តាលុជៈ ។