តិរិ្ថយ

ពីWiktionary

តិរ៉ៈថី ឬ ដិរ៉ៈថី សំ.; បា. ( ន. ) (តិត្ថិយ) មនុស្ស​ចំ​ពួក​ខ្លះ ដែល​ប្រព្រឹត្ត​កាន់​សាសនា តាម​លទ្ធិ​ឆ្វេង​ទីទៃ​ពី​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា ដូច​យ៉ាង​ខំ​ប្រឹង​ដេក​ននៀល​លើ​គំនរ​ដី​ខ្សាច់​កំពុង​ក្ដៅ, បរិភោគ​ភោជនាហារ​ត្របាក់​ដូច​សុនខ​ជាដើម ដោយ​ប្រកាន់​អាង​ថា វត្ត​ប្រតិបត្តិ​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត​នោះ​ អាច​នឹង​ចម្លង​ខ្លួន​ឯង​និង​អ្នក​ដែល​ជឿ​កាន់​តាម​ឲ្យ​បាន​ដល់​ត្រើយ គឺ​សេចក្ដី​សុខ ប្រហែល​ដូច​ជា​កំពង់​សម្រាប់​ឆ្លង... (ម. ព. អន្យតិរ្ថិយ ផង) ។