តោក

ពីWiktionary
  1. (វប្បធម៌) ( ន. ) ភាជនៈ​ឈើ​ឬ​ស្មាច់​មាន​ជើង​ស្រដៀង​នឹង​តុ​ស្ពាន់ រាង​កាច់​ជ្រុង​ក្រឡូម​ជ្រៅ​ជាង​តុ ច្រើន​ដាំ​ខ្យង ឬ​ដាំ​កញ្ចក់, បិទ​មាស​សម្រាប់​ដាក់​ទ្រ​អ្វី​ៗ​ដែល​ជា​វត្ថុ​ចេញ​មុខ ។ ប្រដាប់មួយប្រភេទមានរាងក្រឡូម (មូលឬជ្រុងៗ) ជ្រៅជាងតុ មានជើងទម្រខ្ពស់បន្តិច ធ្វើពីឈើ ធាងត្នោត លោហៈ ឬ ស្មាច់ ហើយ លាបម្រក្សណ៍ (បើធ្វើពីលោហៈ មិនលាបម្រក្សណ៍ទេ) មានរចនាក្បាច់វិចិត្រ ទឹបមាស ដាំខ្យង ឬដាំកញ្ចក់ ប្រើសម្រាប់ដាក់របស់របរក្នុងពិធីផ្សេងៗ។ ឧ. គេប្រើតោកដាក់គ្រឿងសក្ការៈក្នុងពិធីបញ្ជាន់អារក្ស។