ត្រុយ

( កិ. ) បោះ​តម្រុយ​ឬ​ដោត, ចង​តម្រុយ ។ ព. ប្រ. ត្រុយ​ទុក ផ្គង​ចិត្ត​ទុក, ចំណាំ​ទុក, ប៉ង​សំដៅ​ចំពោះ​ទុក​ជា​មុន​ដោយ​ស្រឡាញ​ចង់​បាន ។

( កិ. វិ. ) លឿន​រ៉ុយ : រត់​ត្រុយ, ស្រាប់​តែ​ក្រោក​ដើរ​ត្រុយ ។