ថី
បា.; សំ. ( ន. ) (ស្ដ្រី) ស្រី (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ជាជំនួសពាក្យ ស្រ្តី (ជាសម្ដីខ្ពស់) ដែលគេច្រើនតែអានឮសូរញែកចេញពីគ្នាថា សៈត្រី ឬ ស័តត្រី ខុសសម្ផស្សកាព្យពីព្រោះពាក្យ ថី នេះស្មើភាពគ្នានឹងពាក្យ ស្រ្តី ដែលជាគូគ្នានឹងពាក្យ បុរស គឺត្រូវនិយាយថា បុរសស្រ្តី, ប្រុសស្រី ឬ ស្រីប្រុស; កុំប្រើថា បុរសស្រី ឬ ស្រីបុរស ព្រោះពុំស្មើភាពគ្នា), កាព្យធៀបការប្រើពាក្យ ថី នេះប្រសិនបើកវីត្រូវការគួរប្រើថា : ថីនិងបុរស មូលមកទាំងអស់ ស្រស់ស្រាយរកគ្នា រអាករពាយ រីករាយជ្រះថ្លា បានធ្វើបុណ្យផ្កា ជួយកសាងស្ពាន ។ (ប៉ុន្តែបើអាចអានក្រសោបថា ស្រ្តី តែមួយម៉ាត់កើត, ប្រើជា ស្រ្តី និង បុរស វិញក៏បាន, ពាក្យ ថី នេះសម្រាប់ប្រើចំពោះតែខាងកាព្យ តាមដោយកវីត្រូវការប៉ុណ្ណោះឯង) ។
យ. ( ន. ) គ្រូ ។ ពាក្យសម្រាប់ហៅ លេខាធិការ ឬ លេខានុការ គឺស្មៀនអ្នកចេះភាសាបារាំងសែស ចំពោះតែខាងប៉ែករាជការប្រូតិក-តូរ៉ាត៍ពីដើមថា ថី (តាមយួន) ។