ថេរ

បា.; សំ. ( គុ. ) (ថិរ; ស្ថិរ) មាំមួន, ខ្ជាប់ខ្ជួន, យឺនយូរ; សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ​ឋិត : ឋិតថេរ គឺ​តាំង​នៅ​មាំ, យឺនយូរ; (ម. ព. ឋិតថេរ ទៀត​ផង) ។