Jump to content

ថ្ងាន់

ពីWiktionary

( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ សន្តាន​ទន្លា តែ​ដុះ​នៅ​ដី​គោក ដំបូក ទួល ត្រួយ​និង​ផ្កា​ជ្រក់​ធ្វើ​ជា​អាហារ​បាន ។