ថ្នម
( កិ. ) ធ្វើមិនឲ្យមានហ្មង, ថែទាំមិនឲ្យនឿយហត់ពេក; ប្រើប្រាស់ដោយប្រយ័ត្នខ្លាចក្រែងឆាប់ចាស់, ឆាប់ខូច...: ថ្នមខ្លួន, ថ្នមកូន, ថ្នមគោក្របី ។ កិ. វិ. : ដើរថ្នមៗ គឺដើរសន្សឹមៗ សម្រាលជើង ។ កាន់ថ្នមដៃ គឺកាន់សម្រាលដៃមិនបាប់ច្របាច់ឬសង្កត់ខ្លាំង ។