ថ្នាល

( ន. ) ទី​ដី​សម្រាប់​សាប​ពូជ​ស្រូវ ឬ​ព្រោះ​ពូជ​ថ្នាំ​ជាដើម : ថ្នាល​សំណាប, កូន​ថ្នាំ ១ ថ្នាល ។