ទន្តជ
ទ័នតៈជៈ បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ទន្តជ) ដែលកើតអំពីធ្មេញ ឬដែលកើតត្រង់ធ្មេញ; ព្យញ្ជនៈមានទីកើតសំឡេងចេញត្រង់ប្រទល់ធ្មេញ, បានខាងព្យញ្ជនៈ ៧ តួគឺ ត ថ ទ ធ ន ល ស ។ ទន្តជៈ
ទ័នតៈជៈ បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ទន្តជ) ដែលកើតអំពីធ្មេញ ឬដែលកើតត្រង់ធ្មេញ; ព្យញ្ជនៈមានទីកើតសំឡេងចេញត្រង់ប្រទល់ធ្មេញ, បានខាងព្យញ្ជនៈ ៧ តួគឺ ត ថ ទ ធ ន ល ស ។ ទន្តជៈ