Jump to content

ទន្តជ

ពីWiktionary

ទ័នតៈជៈ បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ទន្តជ) ដែល​កើត​អំពី​ធ្មេញ ឬ​ដែល​កើត​ត្រង់​ធ្មេញ; ព្យញ្ជនៈ​មាន​ទី​កើត​សំឡេង​ចេញ​ត្រង់​ប្រទល់​ធ្មេញ, បាន​ខាង​ព្យញ្ជនៈ ៧ តួ​គឺ ត ថ ទ ធ ន ល ស ។ ទន្តជៈ