ទិសា

( ន. ) (ម. ព. ទិស) ពាក្យ​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ, ប្រើ​ជា​ឯកវចនៈ​ឬ​ជា​ពហុវចនៈ​បាន​ទាំង ២ យ៉ាង : ស្ដេច​គង់​នៅ​នា​ទក្សិណ​ទិសា...; អស់​ពួក​ទេព្ដា​នៅ​សព្វ​ទិសា​មូល​មក​ចួប​ជុំ...។