ទីន័ង

ពីWiktionary

ស. ( ន. ) (ទីន័ង អ.ថ. ធីណ័ង) “ទី​អង្គុយ ឬ​ទី​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​ប្រថាប់”) យាន​ជំនិះ​ឬ​ប្រាសាទ ដំណាក់​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍ : ព្រះ​ទីន័ង​អស្សតរ (សេះ​ជំនិះ​ក្សត្រិយ៍); ព្រះ​ទីន័ង​គជេន្ទ្រ (ដំរី​ជំនិះ​ក្សត្រិយ៍); ព្រះ​ទីន័ង​នាវា (ទូក​ឬ​កប៉ាល់​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​គង់) ។ល។ ទីនាំង