ទូត
សំ. បា. ( ន. ឬ គុ. ) អ្នកដែលគេបញ្ជូន, ដែលគេប្រើទៅ; អ្នកនាំការ, នាំដំណឹងពីម្ខាងទៅម្ខាង ។ មន្ត្រីស័ក្ដិធំដែលរាជការចាត់ទៅជាតំណាង ដើម្បីនៅនិយាយផ្ទាល់នឹងរដ្ឋបាលប្រទេសដទៃ (ម. ព. រាជទូត ផង) ។
( ឧ. ) សូរលាន់ចេញពីអ្វីមួយដែលប៉ោង, ដែលខ្ទប់ មានកញ្ចែកប៉ាល់ ជាដើម ។ ទូតៗ