ទើប

ពីWiktionary

( និ. ) និបាត​សព្ទ​ជា​សន្ធាន សម្រាប់​និយាយ​បន្ត​សេចក្ដី​ដោយ​ឡែក, ប្រើ​បន្ត​ពី​ឃ្លា​សេចក្ដី​របស់​ពាក្យ​ថា លុះ​តែ, ទាល់​តែ, បើ​លុះ​តែ, កាល​បើ..., ដូច​ជា : លុះ​តែ​គេ​សួរ​ខ្ញុំ ទើប​ខ្ញុំ​ឆ្លើយ; លុះ​តែ​ឲ្យ​តម្លៃ​គ្រប់​ទៅ​គេ ទើប​គេ​ឲ្យ​របស់​ទាំងនោះ​មក​យើង; យប់​ម៉ិញ​ទាល់​តែ​ដល់​ម៉ោង ៣ ទើប​ខ្ញុំ​ទទួល​ទាន​ដំណេក; បើ​លុះ​តែ​បង​ព្រម​ទៅ ទើប​គេ​ទៅ​ទាំងអស់​គ្នា; កាល​បើ​យើង​អញ្ជីញ​គេ ទើប​គេ​នឹង​មក​ទាំងអស់​គ្នា ។ ទើប​តែ​នឹង ឬ ទើប​នឹង ជា​សន្ធាន​ប្រាប់​អតីត​កាល​ឈោង​ចូល​មក​អនាគត : គេ​មក​ជួប​ជុំ​យូរ​ដែរ​ហើយ បង​ឯង​ទើប​តែ​នឹង​មក​ដល់​ក្រោយ​គេ; ខ្ញុំ​ទើប​នឹង​មក​ពី​ខែត្រ​ក្រៅ...។ ទើប​បាន ជា​សន្ធាន​ប្រាប់​បច្ចុប្បន្ន​កាល ជិត​អនាគត : អើ, ធ្វើ​យ៉ាង​ហ្នឹង​ទើប​បាន​ពេញ​ជា​ត្រូវ; បើ​លុះ​តែ​លោក​គ្រូ​នាំ​ថា​មុន ទើប​​បាន​សិស្ស​ទាំងអស់​ថា​តាម​កើត...(ព. សា. ថា ទៈ​បាន ដូច​ជា : អឺ, ធ្វើ​អ៊ីចឹង ទៈ​បាន​ពេញ​ជា​ត្រូវ !; ម. ព. ទៈ​បាន ទៀត​ផង) ។