ទែន

1. ( ន. ) ទី​បន្ទំ, ក្រឡាបន្ទំ; ទី​សម្រាប់​ក្សត្រ​គង់ (រ. ស.) : ព្រះ​ទែន, ព្រះ​ទែន​សយនា ។
2. ( គុ. ) ពាក្យសម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ មែន ឲ្យ​ប្រាដក​ឲ្យ​ជាក់​ច្បាស់​ឡើង : មែនទែន គឺ​មែន​ណាស់, មែន​ពិត​ណាស់, មែន​ឥត​ប្រែ​ក្រឡាស់ ។
3. ភូមិនៃឃុំដើមឫស