ទោចថ្ពាល់លឿង
ភិនភាគ៖ ទោចថ្ពាល់លឿងជាថនិកសត្វដែលមានរូបរាង និងពណ៌សម្បុរប្រហាក់ប្រហែលគ្នាទៅនឹងទោចម្កុដដែរ រួមទាំងការប្រែពណ៌។ វាជាប្រភេទសត្វដែលគ្មានកន្ទុយ គេអាចកតសម្គាល់ភេទសត្វទោចនេះបានដោយសារ ទោចឈ្មោលមានសម្បុរពណ៌ខ្មៅ លើកលែងតែថ្ពាល់មានរោមពណ៌លឿង។ ចំណែកសត្វញីវិញវាពេញវ័យមានពណ៌លឿង ប៉ុន្តែចំពោះកូនទោចឈ្មោលនៅពេលពេញវ័យវាមានពណ៌ដូចបារបស់វា។ ហើយរក្សាពណ៌នេះរហូតអស់មួយជីវិត។ រីឯកូនវិញមានការផ្លាស់ប្តូរពណ៌សម្បុរដូមមេរបស់វានៅពេលដែលពេញវ័យ។ ការប្តូរពណ៌នេះហាក់ដូចជាអាស្រ័យទៅលើអ័រម៉ូន។ វាមានជើង និងដៃវែងៗងាយស្រួលក្នុងការបម្លាស់ទី។
ភិនភាគ៖ ទោចថ្ពាល់លឿងជាថនិកសត្វដែលមានរូបរាង និងពណ៌សម្បុរប្រហាក់ប្រហែលគ្នាទៅនឹងទោចម្កុដដែរ រួមទាំងការប្រែពណ៌។ វាជាប្រភេទសត្វដែលគ្មានកន្ទុយ គេអាចកតសម្គាល់ភេទសត្វទោចនេះបានដោយសារ ទោចឈ្មោលមានសម្បុរពណ៌ខ្មៅ លើកលែងតែថ្ពាល់មានរោមពណ៌លឿង។ ចំណែកសត្វញីវិញវាពេញវ័យមានពណ៌លឿង ប៉ុន្តែចំពោះកូនទោចឈ្មោលនៅពេលពេញវ័យវាមានពណ៌ដូចបារបស់វា។ ហើយរក្សាពណ៌នេះរហូតអស់មួយជីវិត។ រីឯកូនវិញមានការផ្លាស់ប្តូរពណ៌សម្បុរដូមមេរបស់វានៅពេលដែលពេញវ័យ។ ការប្តូរពណ៌នេះហាក់ដូចជាអាស្រ័យទៅលើអ័រម៉ូន។ វាមានជើង និងដៃវែងៗងាយស្រួលក្នុងការបម្លាស់ទី។
ជីវសាស្ត្រ៖ ទោចថ្ពាល់លឿងជាទូទៅត្រូវបានគេប្រទេះឃើញនៅព្រៃស្រោង និងព្រៃពាក់កណ្តាលស្រោង។ ជាធម្មតាវារស់នៅជាក្រុមតូចៗពី ២-៥ក្បាល។ ពួកវាចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងនៅលើដើមឈើខ្ពស់ៗ។ ជារឿយៗវាតែងតែហក់លោតពីដើមឈើមួយទៅមួយនៅពេលព្រឹក។ អាហាររបស់វាមាន ផ្លែឈើ ត្រួយឈើ ផ្កា និងសត្វល្អិត។ ទោចញីបង្កើតកូនម្តងបានតែមួយគត់បន្ទាប់ពីពពោះរយៈពេល ២១០ថ្ងៃ។ ចន្លោះរយៈពេលមានកូន ពីមួយទៅមួយគឺ២-៣ឆ្នាំ។ នៅពេលកូនទោចអាយុបានប្រហែល ១ឆ្នាំវាចាប់ផ្តើមរៀនលោតតោងមែកឈើនៅជិតៗមេរបស់វា។ ញី និង ឈ្មោលចូលចិត្តបន្លឺសំឡេងលឺៗរួមគ្នានៅពេលព្រឹក ដែលអាចលឺពី១-២ គ.ម អាស្រ័យលើស្ថានភាពគម្រប់ព្រៃ។ ការបន្លឺសំលងកំរិតអប្បរមាមាននៅម៉ោង៥-៦ បព្រឹក។
រប៉ាយរស់នៅ៖ វាមានវត្តមានតែនៅភាគខាងកើតទន្លេមេគង្គ និងប៉ែកឦសាន្ត នៃប្រទេសកម្ពុជា នៅប្រទេសវៀតណាមភាគខាងត្បូង និងប្រទេសឡាវ។
ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ ទោចថ្ពាល់លឿងស្ថិតក្នុងប្រភេទមានដោយកម្រ។ ប្រភេទរនះត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីក្រហម IUCN (VU) ជាប្រភេទងាយរងគ្រោះនៅលើពិភពលោក និងត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ក្នុងឧបសម្ព័នទី១ នៃអនុសញ្ញា CITES។ ប្រភេទនេះកំពុងទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ដោយការបរបាញ់ ទាក់ចាប់ ការបាត់បង់ទីជម្រោក និងការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម៕