ទោណ

ពីWiktionary

ទោណៈ ឬ ទោន បា.; សំ. ( ន. ) (ទ្រោណ) ឈ្មោះ​ចំនួន​ដែល​វាស់​ឬ​ដែល​ថ្លឹង​មួយ​យ៉ាង​ប្រមាណ ១៦ នាឡិ​ធម្មតា (ពាក្យ​នេះ​ប្រើ​តែ​ពី​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ​យូរ​អង្វែង​ណាស់​ទៅ​ហើយ; សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​មាន​ប្រើ​តែ​ក្នុង​រឿង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា) : អង្ករ​មួយ​ទោណ ។