ទោស
បា. ( ន. ) ការប្រទូស្ត, កំហឹង; សម្អប់, កំហុស : មានទោសធ្ងន់ ។ ព. ទ. បុ. ស្នាបាក់ កុំចាក់ច្បោស មនុស្សមានទោស កុំយកខ្លួនបៀត (មានអត្ថន័យរាក់ងាយយល់ដែរទេ) ។ ពាក្យនេះ បើនិយាយចំពោះកំហឹង តែងអានឬសរសេរថា ទោសៈ : មនុស្សមានទោសៈ, ចិត្តប្រកបដោយទោសៈ ។