ទំពុន

ស. ( ន. ) (ប្រើ​ជា តៈពុ់ន អ. ថ. តៈភុន) ពល​រក​ស្មៅ​ឲ្យ​ដំរី​ឬ​ឲ្យ​សេះ​ព្រះ​រាជ​ទ្រព្យ : ពួក​ទំពុន (មាន​តែ​ពី​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ កាល​ដែល​មាន​ពួក​សូទ្រៈ) ។