ទ័ល
សំ. បា. ( កិ. ) (ទល កិ. “កាត់; ពុះ; ចោះ; ចាក់; ចែក; ទើស; ទាក់; ក្រីក្រ...”; ន. “ស្លកឈើ; ចំណែក”) ទើសផ្លូវ, ទើសដំណើរ : ទ័លផ្លូវ, ទ័លគំនិត, ទ័លទ្រព្យ ។ គុ. ដែលក្រីក្រទ្រព្យ, ខ្សត់ទ្រព្យ : មនុស្សទ័ល អ្នកទ័ល (ច្រើនសរសេរក្លាយជា ទាល់ ដូច្នេះយូរហើយចំពោះការក្រីក្រ គួរសរសេរ ទ័ល វិញ) ។ ទ័លប៉ុច កិ. ទ័លត្រឹមដូចគេចាប់ច្បុច ឬទ័លកើលទើសមិនមានផ្លូវទៅទៀត ។