ធនាករ
ធៈនា-ក បា. ( ន. ) (ធន + អាករ) ទីកន្លែងកើតធនធាន គឺទីកើតវត្ថុធាតុជាប្រភពនៃទ្រព្យសម្បត្តិ ដូចជាប្រេងកាតនិងលោហធាតុជាដើម : ប្រទេសកម្ពុជាមានធនាករដែកនៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ។
ធៈនា-ក បា. ( ន. ) (ធន + អាករ) ទីកន្លែងកើតធនធាន គឺទីកើតវត្ថុធាតុជាប្រភពនៃទ្រព្យសម្បត្តិ ដូចជាប្រេងកាតនិងលោហធាតុជាដើម : ប្រទេសកម្ពុជាមានធនាករដែកនៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ។