ធនាធិការី

ធៈ-ការ៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (ធនាធិការិន៑) អ្នក​រក្សា​ទ្រព្យ, អ្នក​រក្សា​ឃ្លាំង; អ្នក​ទទួល​ទ្រព្យ​សម្បាច់​របស់​ត្រកូល; បើ​ស្ត្រី​ហៅ ធនាធិការិនី ។